бог

бог (język białoruski)

transliteracja:

bog

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. bóg

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. бажаство n, боскасць ż

forma żeńska багіня ż

zdrobn. бажок m

przym. боскі, божы

związki frazeologiczne:

аддаць богу душу • аднаму богу вядома • дзякуй богу / дзякаваць богу • слава богу • przysłowia: не дай бог свінні рог • беражонага і бог беражэ

etymologia:

uwagi:

źródła:

бог (język bułgarski)

transliteracja:

bog

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. bóg

odmiana:

przykłady:

(1.1) В древногръцката митология Посейдон е бог на моретата. → W (starożytnej) greckiej mitologii Posejdon był bogiem mórz.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Бог m, божество n, божественост ż

forma żeńska богиня ż

przym. божи, божествен

przysł. божествено

tem. słow. бого-

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

бог (język macedoński)

transliteracja:

bog

wymowa:

IPA: /bɔk/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. bóg

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

бог (język rosyjski)

transliteracja:

bog

wymowa:

IPA: [box], ​

​

znaczenia:

rzeczownik żywotny, rodzaj męski

(1.1) rel. bóg

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	бо́г	бо́ги
dopełniacz	бо́га	бого́в
celownik	бо́гу	бога́м
biernik	бо́га	бо́ги
narzędnik	бо́гом	бога́ми
miejscownik	бо́ге	бога́х

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Бог m

forma żeńska богиня ż

związki frazeologiczne:

одному богу известно → Bóg jeden wie

etymologia:

uwagi:

Słowo ma nietypową wymowę [box]. Tłumaczy się to silnym wpływem języka staro-cerkiewno-słowiańskiego.

Słowo zachowało formę wołacza: боже! [ˈboʐɛ]

źródła:

бог (język ukraiński)

transliteracja:

bog

wymowa:

бог zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rel. bóg

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	бог	боги́
dopełniacz	бо́га	богі́в
celownik	бо́гові, бо́гу	бога́м
biernik	бо́га	богі́в
narzędnik	бо́гом	бога́ми
miejscownik	на/у бо́гові, бо́зі, бо́гу	на/у бога́х
wołacz	бо́же	боги́

przykłady:

(1.1) Зевс — верховний бог греків, цар і батько богів та людей. → Zeus to naczelny bóg Greków, władca bogów i ludzi.

(1.1) За древньоінді́йською міфоло́гією, нови́й рік настає́ в той день, коли́ бог Бра́хма — вседержи́тель сві́ту — створи́в все́світ. → Według staroindyjskiej mitologii, nowy rok zaczyna się w dniu, w którym bóg Brahma — wszechwładca świata — stworzył wszechświat.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) божество

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Бог m, боженька m, божище n, божіння n, божество n, божественність ż, божба ż, божкання n, божник m, божничок m, божниця ż

zdrobn. божок m

forma żeńska богиня ż

czas. божитися ndk., божествити ndk., божкати ndk.

przym. божий, божистий, божеський, божественний

przysł. божественно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: