żonkil

żonkil (język polski)

żonkile (1.1)

żonkile (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈʒɔ̃ŋʲcil], AS: [žõŋʹḱil], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk-  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. pot. Narcissus jonquilla, gatunek narcyza o charakterystycznych żółtych kwiatach; zob. też narcyz żonkil w Wikipedii

(1.2) bot. kwiat rośliny (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	żonkil	żonkile
dopełniacz	żonkila	żonkili
celownik	żonkilowi	żonkilom
biernik	żonkil	żonkile
narzędnik	żonkilem	żonkilami
miejscownik	żonkilu	żonkilach
wołacz	żonkilu	żonkile

przykłady:

(1.1) Kiedy ją znaleziono w żółtym podartym prochowcu, wyglądała jak żonkil zapatrzony w nieboskłon.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) narcyz

(1.2) kwiat

hiponimy:

holonimy:

(1.2) bukiet

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. żonkilek m

przym. żonkilowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. jonquille < hiszp. junquillo, zdrobn. od hiszp. junco → trzcina, sitowie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) jonquil, daffodil
• francuski: (1.1) jonquille ż
• niemiecki: (1.1) Osterglocke ż, Jonquille ż; (1.2) Osterglocke ż, Jonquille ż

źródła: