Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

śmierdziel

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

śmierdziel (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈɕmʲjɛrʲʥ̑ɛl], AS: [śmʹi ̯erʹʒ́el], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. zob. skunks

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. posp. człowiek, który cuchnie i odrażająco wygląda
(2.2) pot. pogard. ktoś, do kogo odczuwa się pogardę
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikśmierdzielśmierdziele
dopełniaczśmierdzielaśmierdzieli
celownikśmierdzielowiśmierdzielom
biernikśmierdzielaśmierdziele
narzędnikśmierdzielemśmierdzielami
miejscownikśmierdzieluśmierdzielach
wołaczśmierdzieluśmierdziele
(2.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikśmierdzielśmierdziele
dopełniaczśmierdzielaśmierdzieli / śmierdzielów[1]
celownikśmierdzielowiśmierdzielom
biernikśmierdzielaśmierdzieli / śmierdzielów
narzędnikśmierdzielemśmierdzielami
miejscownikśmierdzieluśmierdzielach
wołaczśmierdzieluśmierdziele
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skunks
(2.2) pot. brudas; sł. kres. bździuch
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. śmierdziuch m
czas. śmierdzieć
przym. śmierdzący
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: skunks
źródła:
  1. ↑ Hasło śmierdziel w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Wiedza Powszechna, Warszawa 1997, ISBN 978-83-214-1375-4.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=śmierdziel&oldid=41380”