ściąga

ściąga (język polski)

ściąga (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɕʨ̑ɔ̃ŋɡa], AS: [śćõŋga], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) notatka nielegalnie posiadana na egzaminie, sprawdzianie itp., zawierająca odpowiedź na wymagane pytanie bądź pewien zakres materiału; zob. też ściąga w Wikipedii

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp ter. od: ściągać

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ściąga	ściągi
dopełniacz	ściągi	ściąg
celownik	ściądze	ściągom
biernik	ściągę	ściągi
narzędnik	ściągą	ściągami
miejscownik	ściądze	ściągach
wołacz	ściągo	ściągi

przykłady:

(1.1) Posiadanie ściąg na egzaminie jest zabronione.

(1.1) Miałaś ściągę na maturze?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ściągawka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ściągawka ż, ciąganie n

czas. ściągnąć dk., ściągać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) crib sheet
• baskijski: (1.1) txuleta
• francuski: (1.1) antisèche ż
• hiszpański: (1.1) chuleta ż
• niemiecki: (1.1) Spickzettel m
• nowogrecki: (1.1) σκονάκι n
• rosyjski: (1.1) шпаргалка ż

źródła: