łubin

łubin (język polski)

łubin (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) bot. Lupinus L., rodzaj roślin z rodziny bobowatych; zob. też łubin w Wikipedii

(1.2) bot. roślina z rodzaju (1.1)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	łubin	łubiny
dopełniacz	łubinu	łubinów
celownik	łubinowi	łubinom
biernik	łubin	łubiny
narzędnik	łubinem	łubinami
miejscownik	łubinie	łubinach
wołacz	łubinie	łubiny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) łubin biały • łubin Hartwega • łubin królewski • łubin łąkowy • łubin karłowaty • łubin kosmaty • łubin północny • łubin zmienny • łubin drzewiasty • łubin dziki • łubin ogrodowy • łubin owłosiony • łubin trwały • łubin wąskolistny • łubin błękitny • łubin niebieski • łubin wieloletni • łubin żółty

synonimy:

(1.2) wilczy groch

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rodzaj

(1.2) roślina

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Łubin m, Łubinka ż

przym. łubinowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) lupinus; (1.2) lupin, lupine
• hiszpański: (1.2) altramuz m
• kaszubski: (1.2) lëpin m
• łaciński: (1.1) Lupinus; (1.2) lupinus
• rosyjski: (1.2) люпин m
• ukraiński: (1.1) люпи́н m; (1.2) люпи́н m
• włoski: (1.2) lupino m

źródła: