wygląd

wygląd (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɨɡlɔ̃nt], AS: [vyglõnt], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ą  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) grupa cech tworzących obraz zewnętrzny człowieka, zwierzęcia lub przedmiotu

(1.2) daw. gw. (Podlasie) podłużny otwór znajdujący się na ścianie stodoły, spichlerza

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	wygląd
dopełniacz	wyglądu
celownik	wyglądowi
biernik	wygląd
narzędnik	wyglądem
miejscownik	wyglądzie
wołacz	wyglądzie

przykłady:

(1.1) Ten typ idący przed nami ma podejrzany wygląd (= podejrzanie wygląda). Lepiej przejdźmy na drugą stronę ulicy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wyglądać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) look, appearance
• arabski: (1.1) مظهر m (maẓhar), نظر m (naẓar)
• baskijski: (1.1) itxura
• czeski: (1.1) podoba ż
• duński: (1.1) udseende n
• esperanto: (1.1) aspekto
• hiszpański: (1.1) aspecto m, apariencia ż
• interlingua: (1.1) apparentia
• japoński: (1.1) 見た目 (みため, mitame), 見掛け (みかけ, mikake), 外見 (がいけん, gaiken), 外観 (がいかん, gaikan), 風采 (ふうさい, fūsai), zwłaszcza o twarzy 見目 (みめ, mime)
• jidysz: (1.1) אויסזען n (ojszen), פּנים n (ponem)
• karaimski: (1.1) сыма
• litewski: (1.1) išvaizda ż
• łaciński: (1.1) species ż
• niemiecki: (1.1) Aussehen n
• norweski (bokmål): (1.1) utseende n
• nowogrecki: (1.1) όψη ż, εμφάνιση ż
• rosyjski: (1.1) вид m, внешность ż
• rumuński: (1.1) aer n
• szwedzki: (1.1) utseende n
• tuvalu: (1.1) foliga
• ukraiński: (1.1) вигляд m
• węgierski: (1.1) kinézet
• wilamowski: (1.1) oüsśoün n
• włoski: (1.1) aspetto m

źródła: