posiadłość

posiadłość (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈɕadwɔɕʨ̑], AS: [pośadu̯ość], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) teren i zabudowania należące do kogoś

(1.2) daw. posiadanie czegoś

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	posiadłość	posiadłości
dopełniacz	posiadłości	posiadłości
celownik	posiadłości	posiadłościom
biernik	posiadłość	posiadłości
narzędnik	posiadłością	posiadłościami
miejscownik	posiadłości	posiadłościach
wołacz	posiadłości	posiadłości

przykłady:

(1.1) Posiadłość mojego pradziadka obejmowała dworek i 100 hektarów lasu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) posiadłość tabularna • posiadłość ziemska

synonimy:

(1.1) nieruchomość, posesja, majątek

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. posiadanie n, posiadaczka ż, posiadłości

czas. posiadać

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) estate, property, possession, rzad. casa
• arabski: (1.1) ملك m, منزل m, عقار m
• duński: (1.1) sted n
• esperanto: (1.1) bieno; (1.2) posedaĵo
• francuski: (1.1) bien m, possession ż, propriété ż, domaine m
• hiszpański: (1.1) fundo m, dominio m, posesión ż
• jidysz: (1.1) פּאָסעסיע ż
• niemiecki: (1.1) Grundstück n, Anwesen n, Gut n, Liegenschaft ż
• portugalski: (1.1) fazenda ż
• szwedzki: (1.1) fastighet w, äga w
• węgierski: (1.1) birtok
• włoski: (1.1) colonia ż

źródła: