krawędź

krawędź (język polski)

krawędź (1.1) noża

krawędź (1.1) klifu

wymowa:

IPA: [ˈkravɛ̃ɲʨ̑], AS: [kravẽńć], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ę  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) brzeg powierzchni, zwłaszcza ostry

(1.2) geom. odcinek będący częścią wspólną dwóch ścian wielościanu lub powierzchni wielościennej; zob. też krawędź (stereometria) w Wikipedii

(1.3) mat. połączenie między dwoma wierzchołkami grafu; zob. też krawędź grafu w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krawędź	krawędzie
dopełniacz	krawędzi	krawędzi
celownik	krawędzi	krawędziom
biernik	krawędź	krawędzie
narzędnik	krawędzią	krawędziami
miejscownik	krawędzi	krawędziach
wołacz	krawędzi	krawędzie

przykłady:

(1.1) Linia ciągła wyznaczająca krawędź jezdni oznacza zakaz zatrzymywania się.

(1.2) Dla wielościanów wypukłych suma liczby wierzchołków i ścian jest zawsze o dwa większa od liczby krawędzi.

(1.3) Graf planarny to taki, który da się przedstawić na płaszczyźnie bez przecinania się krawędzi.

składnia:

kolokacje:

(1.1) krawędź absorpcji • krawędź bezzębna • krawędź natarcia • krawędź tnąca • krawędź skrawająca

synonimy:

(1.1) brzeg, kontur, obrys, kant, skraj, kraj, rant, obrzeże, rąbek, kraniec

antonimy:

(1.1) środek, wnętrze

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krawędziak m, krawężnik m, krawędziarka ż, krawędziówka ż

przym. krawędziowy

przysł. krawędziowo

związki frazeologiczne:

balansować na krawędzi przepaści • na krawędzi

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) edge; (1.2) edge; (1.3) edge
• arabski: (1.1) شفرة, حافة
• esperanto: (1.1) eĝo; (1.2) eĝo
• hiszpański: (1.1) borde m, canto ż; (1.2) arista ż
• japoński: (1.1) 縁
• łotewski: (1.1) mala ż; (1.2) šķautne ż
• rosyjski: (1.1) край m
• rumuński: (1.1) dungă
• tuvalu: (1.1) kaokao
• ukraiński: (1.1) край m, грань ż, ребро n

źródła: