harfa

harfa (język polski)

harfa (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈxarfa], AS: [χarfa] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. instrument strunowy w kształcie trójkąta; zob. też harfa w Wikipedii

(1.2) bud. zob. arfa

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	harfa	harfy
dopełniacz	harfy	harf
celownik	harfie	harfom
biernik	harfę	harfy
narzędnik	harfą	harfami
miejscownik	harfie	harfach
wołacz	harfo	harfy

przykłady:

(1.1) Grajmy Panu na harfie, grajmy Panu na cytrze, chwalmy śpiewem i tańcem cuda te fantastyczne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) harfa celtycka • harfa koncertowa • harfa haczykowa • harfa walijska • harfa chromatyczna • harfa paragwajska • harfa eolska harfa szklana • harfa laserowa • grać / grywać / koncertować na harfie • uczyć się gry na harfie • harfa gra / brzmi / koncertuje

synonimy:

(1.1) przest. arfa

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) instrument

(1.2) narzędzie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. harfista m, harfistka ż, harfiarz m, harfiarka ż, arfa ż

przym. harfowy, harfiany

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Harfe

uwagi:

zob. też harfa w Wikicytatach

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne

(1.1) zob. gąść

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: arfa

• albański: (1.1) harpë ż
• angielski: (1.1) harp
• arabski: (1.1) هارب m
• białoruski: (1.1) арфа ż
• bośniacki: (1.1) harfa ż
• bułgarski: (1.1) арфа ż
• chorwacki: (1.1) harfa ż
• czeski: (1.1) harfa ż
• esperanto: (1.1) harpo
• estoński: (1.1) harf
• fiński: (1.1) harppu
• francuski: (1.1) harpe ż
• gruziński: (1.1) არფა
• hebrajski: (1.1) נבל
• hiszpański: (1.1) arpa ż
• interlingua: (1.1) harpa
• islandzki: (1.1) harpa ż
• japoński: (1.1) ハープ (hāpu)
• jèrriais: (1.1) harpe ż
• jidysz: (1.1) האַרפֿע ż (harfe)
• kaszubski: (1.1) harfa ż
• kataloński: (1.1) arpa ż
• koreański: (1.1) 하프 (hap’ŭ)
• litewski: (1.1) arfa ż
• luksemburski: (1.1) Harf ż
• łaciński: (1.1) harpa ż
• łotewski: (1.1) arfa ż
• macedoński: (1.1) харфа ż
• nawaho: (1.1) agaanstsiin yiltązhí názhahígíí
• niemiecki: (1.1) Harfe ż
• norweski (bokmål): (1.1) harpe
• nowogrecki: (1.1) άρπα ż
• ormiański: (1.1) տավիղ
• perski: (1.1) چنگ
• portugalski: (1.1) harpa ż
• rosyjski: (1.1) арфа ż
• rumuński: (1.1) harpă ż
• serbski: (1.1) харфа (harfa) ż
• słowacki: (1.1) harfa ż
• słoweński: (1.1) harfa ż
• staroangielski: (1.1) hearpe ż
• starofrancuski: (1.1) harpe ż
• szwedzki: (1.1) harpa w
• turecki: (1.1) arp
• turkmeński: (1.1) arfa
• ukraiński: (1.1) арфа ż
• wenedyk: (1.1) harfa ż
• węgierski: (1.1) hárfa
• włoski: (1.1) arpa ż

źródła:

harfa (język chorwacki)

harfa (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. harfa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Harfe

uwagi:

źródła:

harfa (język czeski)

harfa (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. harfa

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	harfa	harfy
dopełniacz	harfy	harf
celownik	harfě	harfám
biernik	harfu	harfy
wołacz	harfo	harfy
miejscownik	harfě	harfách
narzędnik	harfou	harfami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. harfeník, harfenice, harfenista, harfista, harfistka, harfenistka

przym. harfový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

harfa (język kaszubski)

harfa (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. harfa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Harfe

uwagi:

źródła:

harfa (język słowacki)

harfa (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. harfa

(1.2) pejor. wiedźma, czarownica – stara kobieta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. harfista m, harfistka ż, harfeník m, harfeníčka ż

przym. harfový, harfovitý

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

harfa (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. harfa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. harfist m, harfistka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

harfa (wenedyk)

harfa (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. harfa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: