bilingue

bilingue (język francuski)

wymowa:

IPA: /bi.lɛ̃g/

​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dwujęzyczny

odmiana:

(1.1) lp bilingue m, ż; lm bilingues m, ż

przykłady:

(1.1) Cet enfant est bilingue parce que sa mère est Polonaise et son père Français. → To dziecko jest dwujęzyczne, bo jego matka jest Polką, a ojciec Francuzem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) unilingue

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bilingualité ż, bilinguisme m

czas. bilinguiser

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. bilinguis

uwagi:

por. trilingue, quadrilingue, polyglotte

źródła:

bilingue (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dwujęzyczny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bilingue (język włoski)

wymowa:

IPA: [bi'liŋgwe]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dwujęzyczny

odmiana:

(1) lp bilingue m ż; lm bilingui m ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. bi + lingua

uwagi:

źródła: