zdrajca

zdrajca (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈzdrajʦ̑a], AS: [zdrai ̯ca]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto zdradza swój naród, kraj, plemię, społeczność, itp.

(1.2) ktoś, kto porzuca wyznawane ideały, wartości

(1.3) żart. ktoś, kto oszukuje

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zdrajca	zdrajcy
dopełniacz	zdrajcy	zdrajców
celownik	zdrajcy	zdrajcom
biernik	zdrajcę	zdrajców
narzędnik	zdrajcą	zdrajcami
miejscownik	zdrajcy	zdrajcach
wołacz	zdrajco	zdrajcy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) podły / haniebny / nikczemny

synonimy:

(1.1) renegat, judasz; st.pol. zdradźca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) kolaborant, sprzedawczyk, wiarołomca, przeniewierca

holonimy:

meronimy:

(1.1) współzdrajca

wyrazy pokrewne:

rzecz. zdrada ż, zdrajczyni ż, zdradzanie n, zdradzenie n, zdradźca mos

przym. zdradziecki, zdradliwy

przysł. zdradziecko

czas. zdradzać ndk., zdradzić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.pol. zdradźca < pol. zdradzić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) betrayer, traitor
• arabski: (1.1) خائن m, خوان m
• białoruski: (1.1) здраднік m, прадажнік m; (1.2) здраднік m, прадажнік m
• duński: (1.1) forræder w; (1.2) forræder w
• esperanto: (1.1) perfidulo; (1.2) perfidulo
• hiszpański: (1.1) traidor m; (1.2) traidor m, renegado m; (1.3) engañador m, tramposo m
• kazachski: (1.1) сатқын; (1.2) сатқын
• niemiecki: (1.1) Verräter m; (1.2) Verräter m; (1.3) Betrüger m
• nowogrecki: (1.1) προδότης m; (1.2) προδότης m
• rosyjski: (1.1) предатель m; (1.2) предатель m
• ukraiński: (1.1) зрадник m; (1.2) зрадник m

źródła: