Uwaga |
---|
zataić
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
zataić (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zaˈtajiʨ̑], AS: [zatai ̯ić], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯
-
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. zatajać)
- (1.1) ukryć
- odmiana:
- (1.1) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik zataić czas przyszły prosty zataję zataisz zatai zataimy zataicie zatają czas przeszły m zataiłem zataiłeś zataił zatailiśmy zatailiście zataili ż zataiłam zataiłaś zataiła zataiłyśmy zataiłyście zataiły n zataiłom zataiłoś zataiło tryb rozkazujący niech zataję zataj niech zatai zatajmy zatajcie niech zatają pozostałe formy czas zaprzeszły m zataiłem był zataiłeś był zataił był zatailiśmy byli zatailiście byli zataili byli ż zataiłam była zataiłaś była zataiła była zataiłyśmy były zataiłyście były zataiły były n zataiłom było zataiłoś było zataiło było forma bezosobowa czasu przeszłego zatajono tryb przypuszczający m zataiłbym,
byłbym zataiłzataiłbyś,
byłbyś zataiłzataiłby,
byłby zataiłzatailibyśmy,
bylibyśmy zatailizatailibyście,
bylibyście zatailizatailiby,
byliby zatailiż zataiłabym,
byłabym zataiłazataiłabyś,
byłabyś zataiłazataiłaby,
byłaby zataiłazataiłybyśmy,
byłybyśmy zataiłyzataiłybyście,
byłybyście zataiłyzataiłyby,
byłyby zataiłyn zataiłobym,
byłobym zataiłozataiłobyś,
byłobyś zataiłozataiłoby,
byłoby zataiłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m zatajony zatajeni ż zatajona zatajone n zatajone imiesłów przysłówkowy uprzedni zataiwszy rzeczownik odczasownikowy zatajenie, niezatajenie
- przykłady:
- (1.1) Niczego nie zatajał, wręcz przeciwnie: zachęcał ludzi, których znał, do szczerych wypowiedzi.
- (1.1) Ula, która przedtem postanawiała zataić wieczorne spotkanie z Zenkiem, mówi cicho: - Zenek ukradł dlatego, że był głodny[1].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zatajać
- kaszubski: (1.1) zatacëc
- źródła:
- ↑ Irena Jurgielewiczowa, Ten obcy, 1990, Narodowy Korpus Języka Polskiego.