złotnictwo

złotnictwo (język polski)

wymowa:

IPA: [zwɔtʲˈɲiʦ̑tfɔ], AS: [zu̯otʹńictfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wyrób przedmiotów ze złota, platyny, srebra; praca złotnika

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	złotnictwo
dopełniacz	złotnictwa
celownik	złotnictwu
biernik	złotnictwo
narzędnik	złotnictwem
miejscownik	złotnictwie
wołacz	złotnictwo

przykłady:

(1.1) Mój brat zajmuje się złotnictwem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. złocień mrz, złoty mrz, złoto, złotko, złotnik, złotniczka, złocenie

przym. złoty, złotniczy, złociutki

czas. złocić

wykrz. złociutka

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• asturyjski: (1.1) orfebrería ż
• baskijski: (1.1) urregintza
• białoruski: (1.1) злотніцтва n
• francuski: (1.1) orfèvrerie ż
• hiszpański: (1.1) orfebrería ż
• nowogrecki: (1.1) χρυσοχοΐα ż
• portugalski: (1.1) ourivesaria ż
• włoski: (1.1) oreficeria

źródła: