wywietrznik

wywietrznik (język polski)

wywietrznik (1.1)

wywietrznik (1.1)

wymowa:

IPA: [vɨˈvʲjɛṭʃʲɲik], AS: [vyvʹi ̯eṭšʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) otwór, który służy do wietrzenia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wywietrznik	wywietrzniki
dopełniacz	wywietrznika	wywietrzników
celownik	wywietrznikowi	wywietrznikom
biernik	wywietrznik	wywietrzniki
narzędnik	wywietrznikiem	wywietrznikami
miejscownik	wywietrzniku	wywietrznikach
wołacz	wywietrzniku	wywietrzniki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wietrzenie n, wywietrzenie n, wiatr m

czas. wywietrzyć dk., wietrzyć ndk.

przym. wywietrznikowy, wietrzeniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ventilator
• hiszpański: (1.1) ventilador m, ventilación ż

źródła: