wyobcowany

wyobcowany (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvɨɔpʦ̑ɔˈvãnɨ], AS: [vyopcovãny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wyalienowany, zdystansowany w stosunku do innych ludzi

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wyobcowany		wyobcowana	wyobcowane	wyobcowani	wyobcowane
dopełniacz	wyobcowanego		wyobcowanej	wyobcowanego	wyobcowanych
celownik	wyobcowanemu		wyobcowanej	wyobcowanemu	wyobcowanym
biernik	wyobcowanego	wyobcowany	wyobcowaną	wyobcowane	wyobcowanych	wyobcowane
narzędnik	wyobcowanym		wyobcowaną	wyobcowanym	wyobcowanymi
miejscownik	wyobcowanym		wyobcowanej	wyobcowanym	wyobcowanych
wołacz	wyobcowany		wyobcowana	wyobcowane	wyobcowani	wyobcowane

przykłady:

(1.1) Antek czuł się w mieście zmęczony i wyobcowany.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) wyalienowany, zdystansowany, oderwany, wykluczony, wyłączony

antonimy:

(1.1) włączony

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. obcowanie n, obcy m, wyobocowanie n, wyobcowanie n, obcość ż

przym. obcy

przysł. obco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) alienated
• francuski: (1.1) aliéné
• hiszpański: (1.1) alienado
• nowogrecki: (1.1) αποξενωμένοι

źródła: