Uwaga |
---|
wtóry
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
wtóry (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wtóry wtóra wtóre wtórzy wtóre dopełniacz wtórego wtórej wtórego wtórych celownik wtóremu wtórej wtóremu wtórym biernik wtórego wtóry wtórą wtóre wtórych wtóre narzędnik wtórym wtórą wtórym wtórymi miejscownik wtórym wtórej wtórym wtórych wołacz wtóry wtóra wtóre wtórzy wtóre
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wtórność ż, wtórnik m, wtórowanie n, zawtórowanie n, Wtórek m, wtorek m
- czas. wtórować ndk., zawtórować dk.
- przym. wtórny, powtórny
- przysł. wtórnie, powtórnie
- związki frazeologiczne:
- po wtóre
- etymologia:
- uwagi:
- Według dawniejszej terminologii wyraz zaliczano do liczebników porządkowych.
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: 2
- źródła:
- ↑ Hasło wtóry w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.