wszech-

wszech- (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

temat słowotwórczy

(1.1) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na powszechność czegoś

(1.2) pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na największe nasilenie czegoś

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wszechkobiecość • wszechlas • wszechmiłość • wszechobecność • wszechobecny • wszechobejmujący • wszechocean • wszechpartyjny • wszechpolaczek • wszechpolak • wszechpolka • wszechpolski • wszechpożerający • wszechrosyjski • wszechrzecz • wszechstronnie • wszechstronność • wszechstronny • wszechświat • wszechwiedny • wszechwiedzący • wszędobylskość

(1.2) wszechmoc • wszechmocność • wszechmocny • wszechmogący • Wszechmogący • wszechpotęga • wszechpotężny • wszechwładny

synonimy:

(1.1) pan-

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zaim. wszego

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) omni-, all-; (1.2) omni-, all-
• bułgarski: (1.1) все-; (1.2) все-
• fiński: (1.1) kaikki-
• francuski: (1.1) omni-; (1.2) omni-
• nowogrecki: (1.1) παν-
• portugalski: (1.1) oni-, omni-; (1.2) oni-, omni-
• rosyjski: (1.1) все- (vse-), везде- (vezde-)
• starogrecki: (1.1) παν-, παμ-, παγ-; (1.2) παν-, παμ-, παγ-
• włoski: (1.1) omni-; (1.2) omni-

źródła: