winyl

winyl (język polski)

winyl (1.2)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. substancja zawierająca rodniki powstałe poprzez oderwanie atomów wodoru od cząsteczek etenu

(1.2) pot. muz. płyta winylowa

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	winyl	winyle
dopełniacz	winylu	winyli
celownik	winylowi	winylom
biernik	winyl	winyle
narzędnik	winylem	winylami
miejscownik	winylu	winylach
wołacz	winylu	winyle

przykłady:

(1.1) Pierwsze krążki z winylu trafiły na rynek w połowie XX wieku.

(1.2) Marcel kocha trzeszczące winyle odziedziczone po swoim dziadku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) chlorek / octan / polichlorek / polifluorek / walerianian winylu

(1.2) kolekcja / kolekcjonowanie / odtwarzacz / słuchanie winyli

synonimy:

(1.2) płyta winylowa

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) substancja

(1.2) płyta

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. diwinyl mrz

przym. winylowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Vinyl

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) vinyl; (1.2) vinyl
• duński: (1.1) vinyl w/n; (1.2) vinyl w/n
• francuski: (1.1) vinyle m; (1.2) vinyle m
• hiszpański: (1.1) vinilo m; (1.2) vinilo m
• niemiecki: (1.1) Vinyl n; (1.2) Vinyl n
• portugalski: (1.1) vinil m, vinila ż; (1.2) vinil m
• słowacki: (1.1) vinyl m; (1.2) vinyl m
• włoski: (1.1) vinile m; (1.2) vinile m

źródła: