wielbłądzica

wielbłądzica (język polski)

wielbłądzica (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌvʲjɛlbwɔ̃ɲˈʥ̑iʦ̑a], AS: [vʹi ̯elbu̯õńʒ́ica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. samica wielbłąda

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wielbłądzica	wielbłądzice
dopełniacz	wielbłądzicy	wielbłądzic
celownik	wielbłądzicy	wielbłądzicom
biernik	wielbłądzicę	wielbłądzice
narzędnik	wielbłądzicą	wielbłądzicami
miejscownik	wielbłądzicy	wielbłądzicach
wołacz	wielbłądzico	wielbłądzice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) daw. wielbłądka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) samica, wielbłąd

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wielbłądnik m, wielbłądziątko n, wielbłądzię n, wielbłądek m, wielbłądka ż

forma męska wielbłąd m

przym. wielbłądzi, wielbłądowaty

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wielbłąd + -ica

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: wielbłąd

• francuski: (1.1) chamelle ż
• hiszpański: (1.1) camella ż
• sanskryt: (1.1) उष्ट्रिका ż

źródła: