wiciokrzew

wiciokrzew (język polski)

kwitnący wiciokrzew (1.1) pospolity

wiciokrzew (1.1) przewierceń

wiciokrzew (1.1) pomorski

wymowa:

IPA: [vʲiˈʨ̑ɔkʃɛf], AS: [vʹićokšef], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. roślina z rodzaju Lonicera L.; zob. też wiciokrzew w Wikipedii

(1.2) ogrod. pnący podrodzaj wiciokrzewu (1.1), w odróżnieniu od formy zdrewniałej zwanej suchodrzewem

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wiciokrzew	wiciokrzewy
dopełniacz	wiciokrzewu	wiciokrzewów
celownik	wiciokrzewowi	wiciokrzewom
biernik	wiciokrzew	wiciokrzewy
narzędnik	wiciokrzewem	wiciokrzewami
miejscownik	wiciokrzewie	wiciokrzewach
wołacz	wiciokrzewie	wiciokrzewy

przykłady:

(1.1) Wiciokrzewy to pnącza lub krzewy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wiciokrzew pomorski • wiciokrzew pospolity • wiciokrzew przewiercień • wiciokrzew siny

synonimy:

(1.1) suchodrzew

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) honeysuckle
• esperanto: (1.1) lonicero
• niemiecki: (1.1) Heckenkirsche ż, Geißblatt n
• nowogrecki: (1.1) αγιόκλημα n, αιγόκλημα n
• ukraiński: (1.1) жи́молость ż; (1.2) жи́молость ż
• włoski: (1.1) caprifoglio m

źródła: