wicehrabia

wicehrabia (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) arystokrata noszący tytuł niższy niż tytuł hrabiego

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wicehrabia	wicehrabiowie
dopełniacz	wicehrabiego / wicehrabi	wicehrabiów
celownik	wicehrabiemu / wicehrabi	wicehrabiom
biernik	wicehrabiego / wicehrabię	wicehrabiów
narzędnik	wicehrabią / daw. wicehrabim	wicehrabiami
miejscownik	wicehrabi / wicehrabim	wicehrabiach
wołacz	wicehrabio	wicehrabiowie
depr. M. i W. lm: (te) wicehrabie

przykłady:

(1.1) Gdy drzwi się zamknęły, książę podniósł oczy na wicehrabiego i rzekł: — Zdaje się, że pan przybyłeś z Paryża?

(1.1) Znajomość więc z wicehrabią była dla niej wysoce pożądaną i zupełnie na czasie...

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

forma żeńska wicehrabina ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wice- + hrabia

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) viscount
• baskijski: (1.1) bizkonde
• francuski: (1.1) vicomte m
• hiszpański: (1.1) vizconde m
• holenderski: (1.1) burggraaf m
• interlingua: (1.1) viceconte
• nowogrecki: (1.1) υποκόμης m
• portugalski: (1.1) visconde m
• słowacki: (1.1) vikomt m
• włoski: (1.1) visconte m

źródła: