wąsaty

wąsaty (język polski)

wąsata (1.2) małpiatka

wymowa:

IPA: [vɔ̃w̃ˈsatɨ], AS: [võũ̯saty], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą 

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) o człowieku: mający wąsy (zwykle pokaźne)

(1.2) zool. z widocznymi włosami czuciowymi

(1.3) bot. mający plewki z ościami

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wąsaty		wąsata	wąsate	wąsaci	wąsate
dopełniacz	wąsatego		wąsatej	wąsatego	wąsatych
celownik	wąsatemu		wąsatej	wąsatemu	wąsatym
biernik	wąsatego	wąsaty	wąsatą	wąsate	wąsatych	wąsate
narzędnik	wąsatym		wąsatą	wąsatym	wąsatymi
miejscownik	wąsatym		wąsatej	wąsatym	wąsatych
wołacz	wąsaty		wąsata	wąsate	wąsaci	wąsate
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) I nagle do sklepu wszedł barczysty, wąsaty mężczyzna w kowbojskim kapeluszu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wąsaty chłop / facet / mężczyzna / szlachcic • wąsata twarz

(1.2) foka wąsata • rybitwa wąsata • tamaryna wąsata

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wąsal mos, wąs m, wąsik m, wąsacz m, wąsatka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wąs + -aty

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) mustachioed, moustachioed, whiskery, whiskered; (1.2) whiskery, whiskered; (1.3) awned
• baskijski: (1.1) bibotedun
• białoruski: (1.1) вусаты; (1.2) вусаты
• bułgarski: (1.1) мустакат; (1.2) мустакат; (1.3) мустакат
• esperanto: (1.1) vilvanga
• francuski: (1.1) moustachu
• hiszpański: (1.1) bigotudo, mostachudo
• niemiecki: (1.1) schnurrbärtig
• rosyjski: (1.1) усатый
• ukraiński: (1.1) вусатий
• włoski: (1.1) baffuto

źródła: