uszczęśliwianie

uszczęśliwianie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌuʃʧ̑ɛ̃w̃ɕlʲiˈvʲjä̃ɲɛ], AS: [uščẽũ̯ślʹivʹi ̯ä̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • -ni…• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) czynienie kogoś szczęśliwym

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	uszczęśliwianie
dopełniacz	uszczęśliwiania
celownik	uszczęśliwianiu
biernik	uszczęśliwianie
narzędnik	uszczęśliwianiem
miejscownik	uszczęśliwianiu
wołacz	uszczęśliwianie

przykłady:

(1.1) Kiedy się wreszcie wyleczysz z uszczęśliwienia wszystkich wokół?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) unieszczęśliwianie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szczęście n, szczęsność ż, szczęśliwość ż, szczęśliwiec m, uszczęśliwienie n

czas. szczęścić, uszczęśliwiać ndk., uszczęśliwić dk.

przym. szczęśliwy, szczęsny

przysł. szczęśliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) rzecz. odczas. od uszczęśliwiać

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: