ukochany

ukochany (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌukɔˈxãnɨ], AS: [ukoχãny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od: ukochać

przymiotnik

(2.1) będący obiektem czyjejś miłości

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(3.1) osoba, którą ktoś kocha

odmiana:

(1.1) zob. ukochać

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ukochany		ukochana	ukochane	ukochani	ukochane
dopełniacz	ukochanego		ukochanej	ukochanego	ukochanych
celownik	ukochanemu		ukochanej	ukochanemu	ukochanym
biernik	ukochanego	ukochany	ukochaną	ukochane	ukochanych	ukochane
narzędnik	ukochanym		ukochaną	ukochanym	ukochanymi
miejscownik	ukochanym		ukochanej	ukochanym	ukochanych
wołacz	ukochany		ukochana	ukochane	ukochani	ukochane

(3.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ukochany	ukochani
dopełniacz	ukochanego	ukochanych
celownik	ukochanemu	ukochanym
biernik	ukochanego	ukochanych
narzędnik	ukochanym	ukochanymi
miejscownik	ukochanym	ukochanych
wołacz	ukochany	ukochani

przykłady:

(2.1) Moja ukochana Emiluniu, brak mi ciebie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(3.1) kochany

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ukochana ż

czas. ukochać

przym. kochany

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. ukochać + -ny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (2.1) beloved; (3.1) sweetheart, darling
• arabski: (2.1) حبيب (3.1) محبوب
• esperanto: (3.1) amato
• hawajski: (2.1) aloha; (3.1) aloha, maka, ʻanoʻi
• jidysz: (2.1) ליב (lib)
• rosyjski: (2.1) любимый; (3.1) любимый m
• szwedzki: (2.1) älsklig; (3.1) älsklig w
• tuvalu: (3.1) hani

źródła: