udupić

udupić (język polski)

wymowa:

IPA: [uˈdupʲiʨ̑], AS: [udupʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) wulg. utrudnić komuś jakieś działanie, rozprawić się z kimś; odebrać komuś możliwość działania

odmiana:

(1.1) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		udupić
czas przyszły prosty		udupię	udupisz	udupi	udupimy	udupicie	udupią
czas przeszły	m	udupiłem	udupiłeś	udupił	udupiliśmy	udupiliście	udupili
	ż	udupiłam	udupiłaś	udupiła	udupiłyśmy	udupiłyście	udupiły
	n	udupiłom	udupiłoś	udupiło
tryb rozkazujący		niech udupię	udup	niech udupi	udupmy	udupcie	niech udupią
pozostałe formy czas zaprzeszły m udupiłem był udupiłeś był udupił był udupiliśmy byli udupiliście byli udupili byli ż udupiłam była udupiłaś była udupiła była udupiłyśmy były udupiłyście były udupiły były n udupiłom było udupiłoś było udupiło było forma bezosobowa czasu przeszłego udupiono tryb przypuszczający m udupiłbym, byłbym udupił udupiłbyś, byłbyś udupił udupiłby, byłby udupił udupilibyśmy, bylibyśmy udupili udupilibyście, bylibyście udupili udupiliby, byliby udupili ż udupiłabym, byłabym udupiła udupiłabyś, byłabyś udupiła udupiłaby, byłaby udupiła udupiłybyśmy, byłybyśmy udupiły udupiłybyście, byłybyście udupiły udupiłyby, byłyby udupiły n udupiłobym, byłobym udupiło udupiłobyś, byłobyś udupiło udupiłoby, byłoby udupiło imiesłów przymiotnikowy przeszły m udupiony udupieni ż udupiona udupione n udupione imiesłów przysłówkowy uprzedni udupiwszy rzeczownik odczasownikowy udupienie, nieudupienie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) upierdolić

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. udupienie n, dupsko n, dupka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. dupa

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: