turmalin

turmalin (język polski)

turmalin (1.1)

turmalin (1.1)

wymowa:

IPA: [turˈmalʲĩn], AS: [turmalʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) miner. minerał z grupy krzemianów; zob. też turmalin w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	turmalin	turmaliny
dopełniacz	turmalinu	turmalinów
celownik	turmalinowi	turmalinom
biernik	turmalin	turmaliny
narzędnik	turmalinem	turmalinami
miejscownik	turmalinie	turmalinach
wołacz	turmalinie	turmaliny

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) turmalin arbuzowy • turmalin litowy • turmalin magnezowy • turmalin manganowy • turmalin wapniowy • turmalin żelazawy • turmalin żelazowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) minerał

hiponimy:

(1.1) achroit, buergeryt, drawit (dravit), elbait, indigolit (indikolit), liddicoatyt, rubelit, syberyt, szerlit (schörl, skoryl, szerl), tsilaisyt, uwit (uvit), verdelit

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. turmalinowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

syngaleskie tóramalli 'mieszanina barwnych skał'

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tourmaline
• baskijski: (1.1) turmalina
• białoruski: (1.1) турмалін m
• rosyjski: (1.1) турмалин
• słowacki: (1.1) turmalín m
• ukraiński: (1.1) турмалін m

źródła: