trzydziestolatek

trzydziestolatek (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌṭʃɨʥ̑ɛstɔˈlatɛk], AS: [ṭšyʒ́estolatek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• akc. pob., ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba w wieku 30-39 lat

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) zwierzę, roślina lub rzecz mająca 30-39 lat

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) D. lm od trzydziestolatka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trzydziestolatek	trzydziestolatkowie
dopełniacz	trzydziestolatka	trzydziestolatków
celownik	trzydziestolatkowi	trzydziestolatkom
biernik	trzydziestolatka	trzydziestolatków
narzędnik	trzydziestolatkiem	trzydziestolatkami
miejscownik	trzydziestolatku	trzydziestolatkach
wołacz	trzydziestolatku	trzydziestolatkowie
depr. M. i W. lm: (te) trzydziestolatki

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	trzydziestolatek	trzydziestolatki
dopełniacz	trzydziestolatka	trzydziestolatków
celownik	trzydziestolatkowi	trzydziestolatkom
biernik	trzydziestolatka	trzydziestolatki
narzędnik	trzydziestolatkiem	trzydziestolatkami
miejscownik	trzydziestolatku	trzydziestolatkach
wołacz	trzydziestolatku	trzydziestolatki

przykłady:

(1.1) Bartek ma spore doświadczenie zawodowe jak na trzydziestolatka.

(2.1) Kupiłem na giełdzie starego malucha. Jak na trzydziestolatka całkiem dobrze się spisuje.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. trzydziestolecie n

forma żeńska trzydziestolatka ż

przym. trzydziestoletni

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) tridekjarulo
• hiszpański: (1.1) treintañero m
• litewski: (1.1) trisdešimtmetis m
• niemiecki: (1.1) Dreißigjähriger m
• nowogrecki: (1.1) τριαντάρης m
• szwedzki: (1.1) trettioåring w

źródła: