tryb orzekający

tryb orzekający (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtrɨp ˌɔʒɛkaˈjɔ̃nʦ̑ɨ], AS: [tryp ožekai ̯õncy], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ą • akc. pob. ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gram. jeden z trybów czasownika wyrażający neutralny lub obiektywny stosunek mówiącego do podawanych faktów; zob. też tryb orzekający w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody;

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tryb orzekający	tryby orzekające
dopełniacz	trybu orzekającego	trybów orzekających
celownik	trybowi orzekającemu	trybom orzekającym
biernik	tryb orzekający	tryby orzekające
narzędnik	trybem orzekającym	trybami orzekającymi
miejscownik	trybie orzekającym	trybach orzekających
wołacz	trybie orzekający	tryby orzekające

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tryb oznajmujący

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) indicative mood
• baskijski: (1.1) indikatibo
• białoruski: (1.1) абвесны лад m
• duński: (1.1) indikativ w
• francuski: (1.1) indicatif m, mode indicatif m
• hiszpański: (1.1) indicativo m, modo indicativo m
• kataloński: (1.1) indicatiu m, mode indicatiu m
• łaciński: (1.1) indicativus m
• nowogrecki: (1.1) οριστική ż, οριστική έγκλιση ż
• rosyjski: (1.1) изъявительное наклонение n
• słowacki: (1.1) indikatív m

źródła: