Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

trut

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

trut (język polski)

trut (1.1)
wymowa:
IPA[trut], AS[trut]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) przest. ent. pszcz. truteń[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Najsłabszemi zaś szczęki u trutów, gdy te ich nigdy używać nie potrzebują. (sic!)[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) truteń, przest. trąd, trucień
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pszczoła
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. truteń m, trutówka ż, trutowisko n
przym. trutowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło trut w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Ogrodnik i Pszczelarz 1909, Rok 1909, Nr 2, str. 7 [1]

trut (esperanto (morfem))

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) icht. pstrąg
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. truto
związki frazeologiczne:
etymologia:
ang. trout
uwagi:
źródła: