trunkowy

trunkowy (język polski)

wymowa:

IPA: [trũŋˈkɔvɨ], AS: [trũŋkovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- 

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) książk. od: trunek

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. żart. ktoś, kto często i chętnie pije alkohol

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	trunkowy		trunkowa	trunkowe	trunkowi	trunkowe
dopełniacz	trunkowego		trunkowej	trunkowego	trunkowych
celownik	trunkowemu		trunkowej	trunkowemu	trunkowym
biernik	trunkowego	trunkowy	trunkową	trunkowe	trunkowych	trunkowe
narzędnik	trunkowym		trunkową	trunkowym	trunkowymi
miejscownik	trunkowym		trunkowej	trunkowym	trunkowych
wołacz	trunkowy		trunkowa	trunkowe	trunkowi	trunkowe

przykłady:

(2.1) Trunkowym nie podobało się, że do najbliższego monopolowego jest ponad pięć kilometrów.

składnia:

kolokacje:

(1.1) trunkowa impreza

synonimy:

(1.1) pijacki

(2.1) pijak

antonimy:

(1.1) nietrunkowy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

forma żeńska (2.1) trunkowa

rzecz. trunek

związki frazeologiczne:

człowiek trunkowy • być trunkowym

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: