Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

triumwir

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

triumwir (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈtrʲjũw̃vʲir], AS: [trʹi ̯ũũ̯vʹir], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. członek triumwiratu
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianowniktriumwirtriumwirowie[1]
dopełniacztriumwiratriumwirów
celowniktriumwirowitriumwirom
bierniktriumwiratriumwirów
narzędniktriumwiremtriumwirami
miejscowniktriumwirzetriumwirach
wołacztriumwirzetriumwirowie
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) triumwirat
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. triumwirat m
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. triumviri[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Hasło triumwir w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=triumwir&oldid=35818”