tenge

tenge (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈtɛ̃ŋɡɛ], AS: [tẽŋge], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jedn. monet. waluta Kazachstanu; zob. też tenge w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tenge	tenge
dopełniacz	tenge	tenge
celownik	tenge	tenge
biernik	tenge	tenge
narzędnik	tenge	tenge
miejscownik	tenge	tenge
wołacz	tenge	tenge

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. ₸

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) tenge
• kataloński: (1.1) tenge m
• kazachski: (1.1) теңге
• rosyjski: (1.1) тенге m
• ukraiński: (1.1) тенге

źródła:

tenge (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jedn. monet. tenge

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

tenge (język kataloński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jedn. monet. tenge, waluta Kazachstanu

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) unitat monetària ż, moneda ż

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: