telefonista

telefonista (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌtɛlɛfɔ̃ˈɲista], AS: [telefõńista], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) urz. osoba obsługująca centralę telefoniczną

(1.2) wojsk. żołnierz obsługujący wojskową linię telefoniczną

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	telefonista	telefoniści
dopełniacz	telefonisty	telefonistów
celownik	telefoniście	telefonistom
biernik	telefonistę	telefonistów
narzędnik	telefonistą	telefonistami
miejscownik	telefoniście	telefonistach
wołacz	telefonisto	telefoniści

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. telefon m, telefonia ż

forma żeńska telefonistka ż

czas. telefonować ndk., zatelefonować dk.

przym. telefoniczny

przysł. telefonicznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) telefonista, telefonozain
• białoruski: (1.1) тэлефаніст m; (1.2) тэлефаніст m
• hiszpański: (1.1) telefonista m
• rosyjski: (1.1) телефонист m; (1.2) телефонист m
• słowacki: (1.1) telefonista m
• ukraiński: (1.1) телефоніст m; (1.2) телефоніст m
• włoski: (1.1) telefonista m, centralinista m

źródła:

telefonista (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) telefonista

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) telefonozain

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. telefono

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

telefonista (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) telefonista

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	telefonista	telefonisté / telefonisti
dopełniacz	telefonisty	telefonistů
celownik	telefonistovi	telefonistům
biernik	telefonistu	telefonisty
wołacz	telefonisto	telefonisté / telefonisti
miejscownik	telefonistovi	telefonistech
narzędnik	telefonistou	telefonisty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. telefon, telefonistka

czas. telefonovat

przym. telefonický, telefonní

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

telefonista (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [te.le.fo.ˈniș.ta]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) telefonista

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) telefonistka

odmiana:

(1) (2) lm telefonistas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) operador

(2.1) operadora

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. telefonear

przym. telefónico

przysł. telefónicamente

rzecz. teléfono m, telefonía ż, telefonillo m, telefonazo m

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. teléfono + -ista

uwagi:

źródła:

telefonista (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) telefonista

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. telefón m, telefónik m, telefonát m, telefónia ż, telefonizácia ż

forma żeńska telefonistka ż

czas. telefonovať ndk., zatelefonovať dk.

przym. telefónny, telefonický, telefonizačný

przysł. telefonicky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

telefonista (język włoski)

wymowa:

IPA: /te.le.fo.ˈni.sta/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) telefonista

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) telefonistka

odmiana:

(1.1) lp telefonista; lm telefonisti

(2.1) lp telefonista; lm telefoniste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) centralinista

(2.1) centralinista

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. telefonata ż, telefonia ż, telefonino m, telefono m

czas. telefonare

przym. telefonico

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. telefono + -ista

uwagi:

źródła: