tarantula

tarantula (język polski)

tarantula (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌtarãnˈtula], AS: [tarãntula], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. Lycosa tarantula, drapieżny gatunek pająka; zob. też tarantula w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	tarantula	tarantule
dopełniacz	tarantuli	tarantul (tarantuli)
celownik	tarantuli	tarantulom
biernik	tarantulę	tarantule
narzędnik	tarantulą	tarantulami
miejscownik	tarantuli	tarantulach
wołacz	tarantulo	tarantule

przykłady:

(1.1) Anastazy hoduje tarantule i skorpiony.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tarantula
• baskijski: (1.1) tarantula
• duński: (1.1) tarantel w
• esperanto: (1.1) tarantulo
• francuski: (1.1) tarentule ż
• hiszpański: (1.1) tarántula ż
• niemiecki: (1.1) Tarantel ż
• nowogrecki: (1.1) ταραντούλα ż
• szwedzki: (1.1) tarantel w
• ukraiński: (1.1) тарантул m

źródła:

tarantula (język angielski)

tarantula (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zool. tarantula

odmiana:

(1.1) lp tarantula; lm tarantulas

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Angielski - Zwierzęta

źródła:

tarantula (język baskijski)

tarantula (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zool. tarantula

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: