| Uwaga |
|---|
szron
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
szron (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) warstwa kryształków lodu powstałych z zamarzającej pary wodnej osadzająca się na przedmiotach; zob. też szron w Wikipedii
- (1.2) przen. książk. siwizna
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik szron dopełniacz szronu celownik szronowi biernik szron narzędnik szronem miejscownik szronie wołacz szronie
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) szron i szadź to nie są synonimy
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) frost
- arabski: (1.1) صقيع
- baskijski: (1.1) antzigar
- białoruski: (1.1) іней m, шэрань ż; (1.2) шэрань ż
- chorwacki: (1.1) inje n
- czeczeński: (1.1) йис
- duński: (1.1) rim w, rimfrost w
- esperanto: (1.1) prujno
- fiński: (1.1) kuura
- francuski: (1.1) givre m
- hindi: (1.1) तुषार m
- hiszpański: (1.1) escarcha ż; (1.2) canas ż lm
- interlingua: (1.1) pruina
- kaszubski: (1.1) żłódz ż
- kazachski: (1.1) қырау; (1.2) қырау
- łaciński: (1.1) pruina ż
- niemiecki: (1.1) Reif m
- nowogrecki: (1.1) πάχνη ż; (1.2) άσπρα/γκρίζα μαλλιά n lm
- rosyjski: (1.1) и́ней m, и́зморозь ż; (1.2) про́седь ż
- słowacki: (1.1) srieň m
- ukraiński: (1.1) іній
- wilamowski: (1.1) raeif m, rȧjf m, rajf m
- źródła: