sześćdziesięciopięciolatka

sześćdziesięciopięciolatka (język polski)

wymowa:

‹sześdziesięciopięciolatka›, IPA: [ˌʃɛʑʥ̑ɛ̇ɕɛ̇̃ɲʨ̑ɔpʲjɛ̇̃ɲʨ̑ɔˈlatka], AS: [šeźʒ́ėśė̃ńćopʹi ̯ė̃ńćolatka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• udźw.• podw. art.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta mająca sześćdziesiąt pięć lat

(1.2) zwierzę, rzecz lub roślina mająca sześćdziesiąt pięć lat

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp od sześćdziesięciopięciolatek

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sześćdziesięciopięciolatka	sześćdziesięciopięciolatki
dopełniacz	sześćdziesięciopięciolatki	sześćdziesięciopięciolatek
celownik	sześćdziesięciopięciolatce	sześćdziesięciopięciolatkom
biernik	sześćdziesięciopięciolatkę	sześćdziesięciopięciolatki
narzędnik	sześćdziesięciopięciolatką	sześćdziesięciopięciolatkami
miejscownik	sześćdziesięciopięciolatce	sześćdziesięciopięciolatkach
wołacz	sześćdziesięciopięciolatko	sześćdziesięciopięciolatki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. sześćdziesięciopięcioletni

rzecz. sześćdziesięciopięciolatek m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: sześćdziesięciopięciolatek

• esperanto: (1.1) sesdekkvinjarulino
• niemiecki: (1.1) Fünfundsechzigjährige ż

źródła: