Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

syf

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

syf (język polski)

syf (1.1)
wymowa:
IPA: [sɨf], AS: [syf] ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. posp. brak ładu i porządku
(1.2) pot. posp. rzecz lub zjawisko oceniane skrajnie negatywnie

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) pot. posp. syfilis[1]
(2.2) pot. posp. wykwit skórny, zwykle na twarzy
odmiana:
(1.1) lp syf, ~u, ~owi, ~, ~em, ~ie, ~ie; blm
(2.1) lp syf, ~u, ~owi, ~a, ~em, ~ie, ~ie; blm
(2.2) syf, ~u, ~owi, ~a, ~em, ~ie, ~ie; lm syf|y, ~ów, ~om, ~y, ~ami, ~ach, ~y
przykłady:
(1.1) Weź uprzątnij ten syf w pokoju!
(1.1) Ale syf, chodźmy stąd lepiej.
(1.2) Mówię wam, narkotyki nie są warte waszego życia, nie bierzcie tego syfu!
(2.1) A mówiłem mu, że jak się będzie szlajał ciągle po burdelach, to syfa w końcu złapie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) robić syf
(2.1) złapać syfa
synonimy:
(1.1) bajzel, bałagan, burdel, gnojowisko, gnój, pobojowisko, śmietnisko
(2.1) pot. posp. franca; neutr. kiła, syfilis, lues
antonimy:
(1.1) zob. porządek
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zasyfianie n, syfilis mrz, syfiarz m
zdrobn. syfek m
przym. syfiasty
przysł. syfiasto
czas. syfić
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006, ISBN 83-01-14631-1, ISBN 978-83-01-14631-3, s. 296.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=syf&oldid=91892”