| Uwaga |
|---|
suita
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
suita (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. wieloczłonowy utwór złożony z kontrastujących ze sobą elementów; zob. też suita w Wikipedii
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) suite
- esperanto: (1.1) suito
- francuski: (1.1) suite ż
- jidysz: (1.1) סוויטע ż
- niemiecki: (1.1) Suite ż
- rosyjski: (1.1) сюита ż
- włoski: (1.1) partita ż
- źródła:
suita (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) świta, towarzystwo
- (1.2) muz. suita
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik suita suity dopełniacz suity suit celownik suitě suitám biernik suitu suity wołacz suito suity miejscownik suitě suitách narzędnik suitou suitami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
suita (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik suita suity dopełniacz suity suít celownik suite suitám biernik suitu suity miejscownik suite suitách narzędnik suitou suitami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło suita w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.