stygmatyk

stygmatyk (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. osoba ze śladami ran Chrystusowych na ciele

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stygmatyk	stygmatycy
dopełniacz	stygmatyka	stygmatyków
celownik	stygmatykowi	stygmatykom
biernik	stygmatyka	stygmatyków
narzędnik	stygmatykiem	stygmatykami
miejscownik	stygmatyku	stygmatykach
wołacz	stygmatyku	stygmatycy
depr. M. i W. lm: (te) stygmatyki

przykłady:

(1.1) Przypuszcza się, że pierwszym stygmatykiem był Paweł Apostoł.

(1.1) W boku stygmatyka wciąż otwierała się rana, brocząc krwią.

składnia:

kolokacje:

(1.1) współczesny stygmatyk

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) mistyk

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. stygmat mrz, stygmatyzacja ż, stygmatyzowanie n

forma żeńska stygmatyczka ż

czas. stygmatyzować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. stygmat + -yk < łac. stigma < gr. στίγμα

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stigmatic
• włoski: (1.1) stigmatico m

źródła: