Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

strzępić sobie język

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

strzępić sobie język (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈsṭʃɛ̃mpʲiʨ̑ ˈsɔbʲjɛ ˈjɛ̃w̃zɨk], AS: [sṭšẽmpʹić sobʹi ̯e i ̯ẽũ̯zyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.• asynch. ę • i → j 
znaczenia:

fraza czasownikowa niedokonana

(1.1) pot. mówić dużo, niepotrzebnie, na próżno[1]
odmiana:
(1.1) zob. strzępić, „sobie język” nieodm., w formach zaprzeczonych - „języka”
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. strzępić język, paplać; posp. strzępić jęzor, strzępić sobie jęzor, strzępić ozór, strzępić sobie ozór, chlapać jęzorem, chlapać ozorem
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 449.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=strzępić_sobie_język&oldid=34064”