strup

strup (język polski)

strup (1.1)

wymowa:

IPA: [strup], AS: [strup] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. sucha pokrywa na ranach i uszkodzeniach ciała, powstająca ze skrzepłej wydzieliny; zob. też strup w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	strup	strupy
dopełniacz	strupa	strupów
celownik	strupowi	strupom
biernik	strup	strupy
narzędnik	strupem	strupami
miejscownik	strupie	strupach
wołacz	strupie	strupy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. strupek m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) crust, scab
• czeski: (1.1) strup m
• esperanto: (1.1) krusto
• hiszpański: (1.1) postilla ż
• japoński: (1.1) 瘡蓋 (かさぶた, kasabuta)
• litewski: (1.1) šašas m
• łotewski: (1.1) krevele
• niemiecki: (1.1) Schorf m
• rosyjski: (1.1) струп m
• wilamowski: (1.1) kröst ż, grynt m, strüp m

źródła:

strup (język czeski)

strup (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) med. strup

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	strup	strupy
dopełniacz	strupu	strupů
celownik	strupu	strupům
biernik	strup	strupy
wołacz	strupe	strupy
miejscownik	strupu	strupech
narzędnik	strupem	strupy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. stroupek

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

strup (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) trucizna

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: