| Uwaga |
|---|
stront
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
stront (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik stront dopełniacz strontu celownik strontowi biernik stront narzędnik strontem miejscownik stroncie wołacz stroncie
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pierwiastek
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. stroncjanit m
- przym. strontowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. strontium; od Strontian – wioski w Szkocji, gdzie po raz pierwszy odkryto ten pierwiastek
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: indeksy pierwiastków chemicznych
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) strontium
- arabski: (1.1) سترونشيوم
- baskijski: (1.1) estrontzio
- białoruski: (1.1) стронцый m
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) стронц m
- bułgarski: (1.1) стронций m
- czeski: (1.1) stroncium
- duński: (1.1) strontium
- esperanto: (1.1) stroncio
- francuski: (1.1) strontium m
- hiszpański: (1.1) estroncio m
- holenderski: (1.1) strontium
- japoński: (1.1) ストロンチウム (sutoronchiumu)
- jidysz: (1.1) סטראָנטייִום (strontjium)
- kataloński: (1.1) estronci m
- litewski: (1.1) stroncis m
- łaciński: (1.1) strontium n
- macedoński: (1.1) стронциум
- niemiecki: (1.1) Strontium
- nowogrecki: (1.1) στρόντιο n
- ormiański: (1.1) ստրոնցիում
- rosyjski: (1.1) стронций m
- słoweński: (1.1) stroncij
- szwedzki: (1.1) strontium
- ukraiński: (1.1) стронцій m
- volapük: (1.1) strontin
- włoski: (1.1) stronzio m
- źródła: