starczy

starczy (język polski)

starcze (1.1) dłonie

wymowa:

IPA: [ˈstarʧ̑ɨ], AS: [starčy]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) właściwy starcowi

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3 os. lp przysz. od: starczyć

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	starczy		starcza	starcze	starczy	starcze
dopełniacz	starczego		starczej	starczego	starczych
celownik	starczemu		starczej	starczemu	starczym
biernik	starczego	starczy	starczą	starcze	starczych	starcze
narzędnik	starczym		starczą	starczym	starczymi
miejscownik	starczym		starczej	starczym	starczych
wołacz	starczy		starcza	starcze	starczy	starcze

przykłady:

(1.1) Sąd Najwyższy uznał, że generał cierpi na demencję starczą i w związku z tym nie może być sądzony.

składnia:

kolokacje:

(1.1) starczy głos / wiek / wygląd • uwiąd starczy • demencja starcza • starcze plamy

synonimy:

antonimy:

(1.1) młodzieńczy

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. starczość ż, starość ż, starzec m, staruszka ż, starówka ż, starzyzna ż

przysł. starczo, staro

przym. stary

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• arabski: (1.1) هرم
• francuski: (1.1) sénile
• hiszpański: (1.1) senil
• kataloński: (1.1) senil
• rosyjski: (1.1) старческий, старушечий

źródła: