Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

stanowczo

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

stanowczo (język polski)

wymowa:
​?/i, IPA: [stãˈnɔfʧ̑ɔ], AS: [stãnofčo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.
znaczenia:

przysłówek

(1.1) w sposób stanowczy, zdecydowanie
odmiana:
(1.1) st. wyższy bardziej stanowczo; st. najwyższy najbardziej stanowczo
przykłady:
(1.1) Gdy ordynator zobaczył, że zamierza ją zabrać do Krakowa maluchem, zaprotestował stanowczo[1].
(1.1) Zostanie ukarana! - powiedział głośno i stanowczo mężczyzna w mundurze, w wysokiej niebieskiej czapie[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zdecydowanie, kategorycznie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) autorytatywnie, uparcie
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stanowczość ż
przym. stanowczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Elżbieta Baniewicz, Anna Dymna - ona to ja, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. ↑ Joanna Rudniańska, Miejsca, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=stanowczo&oldid=33763”