Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

stękała

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

stękała (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. rzem. czeladnik piekarski zajmujący się nadymaniem ciasta[1]
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikstękałastękały
dopełniaczstękałystękał / stękałów
celownikstękalestękałom
biernikstękałęstękały / stękałów
narzędnikstękałąstękałami
miejscownikstękalestękałach
wołaczstękałostękały
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rzemieślnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. stękanie n, stęknięcie n, Stękała ż/mos
czas. stękać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. stękać (od wysiłku przy tej czynności), kalka z franc. geindres < franc. geindre (stękać, jęczeć, biadolić)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Szkoła Domowej Pracy w Zakopanem: Piekarstwo, Wikiźródła, pl.wikisource.org
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=stękała&oldid=91589”