sprzęgło

sprzęgło (język polski)

sprzęgło (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈspʃɛ̃ŋɡwɔ], AS: [spšẽŋgu̯o], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) mech. mechanizm pozwalający na przenoszenie ruchu z jednej osi na drugą; zob. też sprzęgło w Wikipedii

(1.2) pot. mot. pedał sprzęgła, dźwignia sprzęgła

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sprzęgło	sprzęgła
dopełniacz	sprzęgła	sprzęgieł
celownik	sprzęgłu	sprzęgłom
biernik	sprzęgło	sprzęgła
narzędnik	sprzęgłem	sprzęgłami
miejscownik	sprzęgle	sprzęgłach
wołacz	sprzęgło	sprzęgła

przykłady:

(1.2) Dziewczyna zapomniała zwolnić hamulec ręczny i kiedy puściła sprzęgło, silnik zgasł.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. sprzęgać ndk., sprzęgnąć dk., sprząc dk.

przym. sprzęgłowy, sprzężony

rzecz. sprzęganie n, sprzęgnięcie n, sprzężenie n, sprzęg m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) clutch
• bułgarski: (1.1) съединител m, амбреаж m
• chorwacki: (1.1) spojka ż
• duński: (1.1) kobling w; (1.2) kobling w
• francuski: (1.1) embrayage m; (1.2) pédale d'embrayage ż
• hiszpański: (1.1) embrague m; (1.2) embrague m, pedal del embrague m
• niemiecki: (1.1) Kupplung ż
• nowogrecki: (1.1) συμπλέκτης m; (1.2) συμπλέκτης m, πεντάλ του συμπλέκτη n
• rosyjski: (1.1) сцепление n
• słowacki: (1.1) spojka ż
• włoski: (1.1) frizione ż; (1.2) pedale della frizione m

źródła: