spektrometria

spektrometria (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌspɛktrɔ̃ˈmɛtrʲja], AS: [spektrõmetrʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j 

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fiz. dział spektroskopii zajmujący się pomiarami długości fali promieniowania elektromagnetycznego w widmach optycznych oraz natężenia promieniowania o różnych długościach fali; zob. też spektrometria w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	spektrometria
dopełniacz	spektrometrii
celownik	spektrometrii
biernik	spektrometrię
narzędnik	spektrometrią
miejscownik	spektrometrii
wołacz	spektrometrio

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. spektrometryczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. spektro- + -metria

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) spectrometry
• baskijski: (1.1) espektrometria
• białoruski: (1.1) спектраметрыя ż
• francuski: (1.1) spectrométrie ż
• hiszpański: (1.1) espectrometría ż
• nowogrecki: (1.1) φασματομετρία ż
• rosyjski: (1.1) спектрометрия ż
• ukraiński: (1.1) спектрометрія ż
• włoski: (1.1) spettrometria ż

źródła: