snus

snus (język polski)

snus (1.1)

wymowa:

IPA: [snus], AS: [snus]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) używka na bazie tytoniu, zażywana doustnie przez umieszczenie jej pod dolną lub górną wargą; zob. też snus w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• norweski (bokmål): (1.1) snus m
• szwedzki: (1.1) snus w

źródła:

snus (język angielski)

snus (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) snus

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

snus (język norweski (bokmål))

snus (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) snus

odmiana:

(1.1) en snus, snusen

przykłady:

(1.1) Jeg personlig holder meg unna folk som røyker og bruker snus. (z Internetu) → Ja osobiście trzymam się z dala od ludzi, którzy palą i zażywają snus.

składnia:

kolokacje:

(1.1) en pris snus → szczypta tabaki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

snus (język szwedzki)

snus (1.1)

snus (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) snus

odmiana:

(1.1) ett snus, snuset, blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) snusdosa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. snusa

rzecz. snusare

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: