Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

samotrzeci

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

samotrzeci (język polski)

samotrzeci (1.1) kibic
św. Anna samotrzecia (1.1) – z Marią i Jezusem
wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˌsãmɔˈṭʃɛʨ̑i], AS[sãmoṭšeći], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.udziąs.nazal.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) st.pol. będący w towarzystwie dwóch osób, jeden z trzech
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kirkor samotrzeci / Chwyta dłonią koniowi królewskiemu cugle, / Krzycząc: srogi tyranie! trzema zabójstwami / Doszedłeś do tronu: idź w piekło![1]
(1.1) Świętopełk samotrzeci schronił się do zamku Kijowskiego, wojsko zaś jego częścią wyginęło, częścią dostało się do niewoli.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. samotrzeć
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. samotrzeć
uwagi:
(1.1) współcześnie stosowany w zasadzie wyłącznie w kontekście wizerunków świętej Anny, babki Jezusa
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. Juliusz Słowacki, Balladyna, akt 3, scena 1.
  2. Jan Długosz, Jana Długosza dziejów polskich księga czwarta, rozdz. Władysław Herman, w: Dzieła wszystkie, t. 2, nakładem Alexandra Przeździeckiego, Kraków 1867, s. 352