roentgen

roentgen (język polski)

wymowa:

​, ‹rentgen›, IPA: [ˈrɛ̃ndɡɛ̃n], AS: [rẽndgẽn], zjawiska fonetyczne: udźw.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Rg i liczbie atomowej 111; zob. też roentgen w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	roentgen
dopełniacz	roentgenu
celownik	roentgenowi
biernik	roentgen
narzędnik	roentgenem
miejscownik	roentgenie
wołacz	roentgenie

przykłady:

(1.1) Jakie właściwości chemiczne ma roentgen?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. Rg; stara nazwa unununium (Uuu)

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rentgen mrz, rentgenizacja ż, rentgenizowanie n

przym. roentgenowy, rentgenowski

czas. rentgenizować

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. roentgenium, od nazwiska niemieckiego fizyka Wilhelma Röntgena

uwagi:

(1.1) zobacz też: indeksy pierwiastków chemicznych

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) roentgenium
• arabski: (1.1) رونتجينيوم
• baskijski: (1.1) roentgenio
• białoruski: (1.1) рэнтгеній m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) рэнтген m
• czeski: (1.1) roentgenium
• esperanto: (1.1) rentgenio
• francuski: (1.1) roentgenium
• hiszpański: (1.1) roentgenio m
• kataloński: (1.1) roentgeni m
• łaciński: (1.1) roentgenium n
• niemiecki: (1.1) Roentgenium n
• rosyjski: (1.1) рентгений m
• słowacki: (1.1) röntgénium n
• szwedzki: (1.1) röntgenium
• turecki: (1.1) röntgenyum
• włoski: (1.1) roentgenio m

źródła:

roentgen (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) fiz. rentgen

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: